(18) The Victory of Angélique

Ik heb nog nooit zo’n spannend boek gelezen en in  een ruk uitgelezen en op sommige momenten een traan gelaten. Ik heb het boek alleen in het Engels als PDF, dus als je het boek wil hebben, dan stuur je mij een e-mail naar info@angeliqueboeken.nl

De overwinning van Angélique

Achterpagina van Franse boek:

Angélique vient de retouver Joffrey à Tadoussac. Elle ignore encore qu’elle est à la veille de son ultime combat, le plus rude et le plus subtil, celui qui décidera de son sort, définitivement. L’ombre du jésuite d’Orgeval, qui a symbolisé pour elle l’ostracisme religieux envers l’Ève coupable et tentatrice, continue de la pouruivre au-delà de la tombe. Se révèle alort à Angélique la menace qui a pesé sur son destin: le vieil antagosnisme de l’Église et de la Femme. C’est ainsi que, s’ancheminant vers l’épilogue de sa vie, elle va rencontrer tous les personnages qui ont jalonné son existence: du Roi au sauvage Iroquois, Outakké jusqu’en ce désert blanc, glacé et inhumain, qui va présider au dénouement. Chaque personne, chaque situation, predront figure de symbole, jusqu`à la victoire finale.

La Victoire d’Angélique est le treizième volume de la grande saga écrits par Anne et Serge Golon.

 

Angélique heeft zojuist Joffrey gevonden in Tadoussac. Ze is zich er nog steeds niet van bewust dat ze aan de vooravond staat van haar laatste strijd, de zwaarste en meest subtiele, die definitief over haar lot zal beslissen. De schaduw van de jezuïet van Orgeval, die symbool stond voor haar religieuze uitsluiting jegens de schuldige en verleidelijke Eva, blijft haar achtervolgen tot over het graf. De dreiging die op haar lot drukte, wordt vervolgens aan Angélique onthuld: het oude antagonisme van de Kerk en de Vrouw. Zo zal ze, op weg naar de epiloog van haar leven, alle personages ontmoeten die haar bestaan ​​hebben gemarkeerd: de koning van de woeste Iroquois, van Outakké tot deze witte, ijzige en onmenselijke woestijn, die de uitkomst zal bepalen. Elke persoon, elke situatie zal de figuur van een symbool aannemen, tot aan de uiteindelijke overwinning.

La Victoire d’Angélique is het dertiende deel van de grote saga geschreven door Anne en Serge Golon.

(Als er iemand die dit beter weet te vertalen, laat het mij even weten)

 

SPOILER   SPOILER  SPOILER  SPOILER  SPOILER  SPOILER SPOILER

Het boek begint een paar jaar later na boek 17. Het leuke aan dit boek is dat personen een eigen hoofdstuk krijgen.

Angélique en Jeoffrey hebben de gewoonte om de zomers door te brengen in Gouldsboro en de winters in het inmiddels verbouwde Wapassou. Het leven is goed en ze genieten dan ook volop. Florimond en Cantor zijn in Versailles en Angélique krijgt regelmatig brieven van Florimond. Ze geniet echt van zijn brieven. Vooral als hij schrijft dat hij de “gouden” jurk heeft gevonden op de zolder bij zijn tante Hortense. Ze wilde de jurk altijd nog terugbrengen, maar dat lukte niet. Cantor heeft een minnares. Totdat hij een bekend persoon in Versailles ziet. Hij herkent haar! Cantor weet dat zijn familie in gevaar is in Canada en besluit onmiddellijk op weg te gaan. Zelfs hij heeft avonturen aan boord van een schip, want de bemanning heeft wel door dat hij geld bij zich heeft. Hebben ze ook zijn wapens gezien? Let op: zijn vader was een piraat dus Cantor heeft wel wat geleerd.

Jeoffrey wordt uitgenodigd door Frontenac om naar Frankrijk te gaan om kennis te maken met  de Koning en alles in orde te maken voor Angélique als zij na de winter naar Frankrijk vertrekt. Ze zullen slechts een winter van elkaar gescheiden zijn.

Tijdens haar bezoek Angélique in Tidmagouche is, wil ze graag vernemen hoe het met Honorine is. Er gaat een schip naar Québec met aan boord Adhémer en Jolanda en hun kinderen met brieven voor Honorine.

Maar als Angélique in Gouldsboro is , zijn daar opeens Adhémer en Jolanda. Zij zijn beiden teruggekeerd van hun reis naar Québec. Ze vertellen dat hun schip is beschoten door een kanon van een groot schip dat op weg was naar Québec. Aan boord was de nieuwe gouverneur de Gorrestat met zijn mooie vrouw. Maar wie is zijn vrouw? Zou zij het bevel hebben gegeven om het kleine scheepje dat ze tegenkwamen te beschieten omdat het vijanden aan boord heeft? Of is zij bang herkend te worden. Ja hoor. Een paar dagen later arriveren Delphine du Rosoy en La Polak met het nieuws dat: “De Duivel is gekomen.” Het betekent dat Ambroisine du Maudribourg niet dood was gegaan in Angélique, de duivel ontmaskert. In tegendeel. Haar haat was zo groot dat ze besloot terug te keren naar Canada om wraak te nemen op Angélique en degene waar van zij hield: haar dochter Honorine.

Honorine heeft een raar gevoel als zij wordt uitgenodigd om de vrouw van de nieuwe gouverneur te ontmoeten. Ze loopt weg uit het klooster om haar toevlucht te zoeken bij haar familie: haar oom Josselin. Maar Mde de Gorrestat had alle bekende personen uitgenodigd, dus als Honorine bij het huis van haar oom arriveert, zijn ze er niet. Wie er wel is, is Mme de Gorrestat die Honorine opsluit in een schuurtje met de bedoeling om haar te verhongeren en dan te vermoorden. Een meisje van 7! Gelukkig wordt ze gered door een klasgenootje die haar naar de Irokezen brengt.

Cantor is inmiddels gearriveerd in Quebec en gaat dan ondergronds. Hij wil immers niet dat Mme de Gorrestat (die hij had herkend als Ambroisine) weet dat hij in Québec is. Het moorden was inmiddels begonnen. Zelfs het vrouwtje van Wolverine wordt gedood. Gelukkig had Cantor Wolverine wel gevonden. Hij besluit dan om de voorspelling van de non Madeleine over de Duivelin te volbrengen en gezeten op een wit paard en met Wolverine aan zijn voeten lukt het hem om haar te doden.

Om er zeker van te zijn dat zijzelf veilig is gaat Angélique met haar tweeling Gloriandre en Raimond-Roger en Charles-Henri (Jenny zijn moeder was ontvoerd door Indianen). En toen ze de moed had om naar Gouldsboro te gaan voor haar zoon, ontdekte ze dat haar echtgenoot inmiddels was hertrouwd met Bertille Mercelot. Jenny heeft toen de juiste beslissing genomen om Charles-Henri naar Angélique te brengen en te zeggen dat Angélique hem mag opvoeden als een zoon) naar het nieuwe Wapassou. Het is een grote houten pallisade geworden met veel Hugenoten inwoners en wigwams waar de indianen wonen. Angélique verneemt van Outtaké dat Honorine bij de Irokezen is. Zij is in ieder geval veilig. Als in oktober de witte kool moet worden geoogst, worden ze opeens aangevallen door indianen en Fransen! Angélique kan nog net met haar 3 kinderen schuilen in het oude Wapassou. Lymon White heeft er zijn arsenaal geweren, dus Angélique gaat naar het platform boven op Wapassou samen met een groot aantal geweren en ziet tot haar verbazing  de Kolonel Loménie-Chambord op haar af lopen. Hij vraagt dat ze zich moet overgeven aan het nieuwe regiem in Québec. Hetzelfde regiem waar Ambroisine nu aan het moorden is.

(hier een quote uit het boek)  ‘Do not advance, Chevalier or I will kill you.’ Without hearing her, he continued toward her as if he did not see her … or, on the contrary, saw only her. She pulled. He was there now, lying in the meadow, and for hours it seemed to her that she had stood at the sight of that motionless body, which she could not help. (einde quote)

In de loop van de nacht wordt hij opgehaald en gaat Angélique zittend op het platform wachten op wat komen gaat. Dan ziet ze het nieuwe Wapassou in rook opgaan. Na een tijdje gaat ze naar beneden. Lymon White besluit om hulp te gaan zoeken in Gouldsboro en laat Angélique en haar drie kinderen achter. Er is nog wel eten, maar het gaat snel op. In een vreselijke sneeuwbui wordt er op de deur gebonsd. Er zijn mensen buiten! Angélique doet de deur open en vindt een groot pakket. Als ze het opent, vindt ze een groot pakket dat als ze opent zekjes eten heeft. Ze weet dat het pakket door de Irokezen is neergelegd voor haar. Ze bedankt hen dan ook in gedachten. Maar wat zit er toch in dat pakket? Als ze het eindelijk opent, ziet ze een zwart geblakend persoon. Als hij dan ook zijn ogen opent, spreekt hij de woorden uit: “Ik ben Sébastian d’Orgeval.” Ja inderdaad haar grote VIJAND. Toch doet ze er alles aan om hem te herstellen van zijn semi-verbrande staat. In boek 17 was Angélique al op de hoogte gesteld, dat Sébastian d’Orgeval al 2 jaar bij de Irokezen was en dat hij daar vooral door de vrouwen werd gemarteld. Sébastian en Angélique proberen er het beste van te maken. Sébastian gaat zelfs een paar weken weg om eten op te halen. Als hij terug komt, is de groep uit Gouldsboro, waaronder Baas Berne, Colin Paturel, ook gearriveerd. Maar ook de aartsvijanden van Sébastian, de Irokezen zijn in de buurt.  Outtaké wil graag een onderhoud met Angélique, dus zittend in een grote stoel zit ze voor hem. Hij is vooral boos als blijkt dat Angélique haar aartsvijand niet heeft gedood! Toch is de opmerking van Angélique raar als ze zegt: “Who are we burning?”. Ja, inderdaad Sébastian d’Orgeval is vastgebonden aan een brandstapel boven op een groot vuur dat langzaam aan hem eet.

Colin wil zo snel mogelijk weg, maar Angélique houdt hem tegen. Zij weet via Outtaké dat Cantor en Honorine onderweg zijn. Het was een hele onderneming van Cantor om Honorine te vinden. De nieuwe gouverneur de Gorrestat was bezig om de Irokezen te vermoorden met een pokkenvirus en dat deden ze door de Indianen dekens te geven dat geïnfecteerd was met het pokkenvirus. Veel indianen gingen dan ook dood. Cantor vond Honorine. Ze was vermagerd en misvormd door de sporen van pokken. Maar ze was levend. Nu kon de terugreis beginnen naar hun moeder in Wapassou!

Einde boek.